شبکه به مجموعه ای از سرویس دهنده ها و سرویس گیرنده های کامپیوتری گفته می شود که سرویس دهنده ها را اصطلاحا سرور (Server) و سرویس گیرنده ها را کلاینت (Client) می گویند.
به طور کلی از لحاظ منطقی دو نوع شبکه وجود دارد که عبارتند از شبکه های Domain و Workgroup که در ادامه به تفاوت های این دو خواهیم پرداخت.
شبکه های Work group ساده ترین نوع شبکه های کامپیوتری می باشند که عملکرد آن ها بصورت Peer-To-Peer می باشد. هدف اصلی از ایجاد این شبکه به اشتراک گذاری منابع سیستم ها با یکدیگر می
باشد، در این شبکه ها مدیریت مرکزی و مستقلی وجود ندارد و
هرکس مسئول سیستم خودش می باشد.
بنابراین سلسله مراتبی نیز در این نوع شبکه وجود ندارد و همه کامپیوترها در این شبکه، در یک سطح قرار دارند و هر سیستم می تواند بصورت مستقل وظیفه سرویس دهنده و سرویس گیرنده را ایفا کند. در این نوع شبکه کاربر هر کامپیوتر مشخص می کند که چه اطلاعاتی را بر روی سیستم خود، به اشتراک قرار دهد. شبکه های ویندوزی در حالت پیش فرض بصورت
Workgroup می باشند که در صورت نیاز قابلیت تغییر به شبکه Domain را دارند.
همانطور که اشاره شد در شبکه های Workgroup مدیریت مستقل و صحیحی بر روی
سیستم ها وجود ندارد و تنها قابلیتی که این نوع شبکه به کاربران ارائه می
دهد، امکان جستجوی سایر کامپیوترهای موجود در یک گروه کاری و متصل شدن به آن ها جهت استفاده از منابع می باشد. برای این کار می بایست نام کاربری و کلمه عبور سیستم مورد نظر را در اختیار داشت تا بتوان به آن متصل شد.
از لحاظ امنیتی شبکه های Workgroup از سطح امنیت پایینی برخوردارند. چرا که در این شبکه ها هرکس مسئول سیستم خود بوده و برقراری امنیت نیز به دانش فرد بستگی دارد. اشکال دیگر این نوع از شبکه این است که تعداد کاربران آن محدود بوده و استفاده از آن برای مدیریت بیش از ده کامپیوتر منطقی نیست و باعث ایجاد زحمت می شود.
ساختار شبکه های Domain متفاوت از شبکه های Workgroup می باشد. در این نوع شبکه ها که عملکرد Cient-Server دارند، تمامی کامپیوترها (Clients) به یک کامپیوتر مرکزی (Server) متصل شده و مدیریت تمامی سیستم ها از طریق سرور انجام می شود. تمامی اطلاعات امنیتی اعم از اطلاعات کاربری هر حساب و محدودیت های اعمال شده بر روی آن نیز بر روی سرور ذخیره می شود.
برخلاف شبکه های Workgroup در شبکه های Domain کاربران الزاما همه دسترسی ها را بر روی سیستم خود ندارند و امکان محدودسازی سیستم ها به اشکال مختلف توسط مدیر سرور وجود دارد که همه این اطلاعات در پایگاه داده ای تحت عنوان Active Directory ذخیره می شوند و مدیریت نیز توسط همین دیتابیس انجام می شود.
از آنجایی که مدیریت سیستم ها بصورت واحد بوده و توسط سرور انجام می شود امنیت این نوع شبکه نسبت به شبکه های Workgroup بسیار بالاتر می باشد.
تفاوت این دو نوع شبکه را با یک مثال بیشتر بررسی می کنیم:
فرض کنید 25 کاربر داریم که درون یک شبکه می خواهند از 20 کامپیوتر استفاده کنند. در شبکه های Workgroup برای هر کاربر تنها بر روی یک سیستم امکان ایجاد حساب کاربری وجود دارد و اگر کاربری بخواهد از دو سیستم استفاده کند می بایست حساب کاربری فرد مذکور بصورت جداگانه بر روی هر سیستم ایجاد شود.
در شبکه های Domain اما این چنین نیست. تمامی حساب های کاربری در پایگاه داده Server ذخیره می شوند و کاربر امکان لاگین شدن بر روی هریک از سیستم های عضو شبکه Domain را بدون نیاز به ساخت حساب کاربری بر روی کامپیوتر مذکور خواهد داشت.
