لنزهای هوشمند مانند داستانهای علمی، تخیلی به نظر می رسند. اما در حال حاضر رقابتی برای توسعه فن آوری لنزهای هوشمند در آینده وجود دارد. مواردی که به شما بینش فوق العاده انسانی می بخشد و به نمایشگرهای سرپا ، دوربین فیلمبرداری ، حسگرهای پزشکی و موارد دیگر ارائه می دهد. در واقع ، این محصولات در حال حاضر در حال تولید هستند.
به نظر می رسد غیر واقعیست ، اما معلوم می شود که ابروها مکان مناسبی برای قرار دادن فناوری هستند.
لنز هوشمند چیست و کاربرد آن چگونه است؟
لنزهای هوشمند مانند کاشت ایمپلنت می باشد اما نیازی به جراحی ندارد و معمولاً توسط کاربر قابلیت خروج یا ورود را دارند. آنها تمام وقت رو و یا حتی زیر پوست نیستند اما در معرض هوا و واکنش های شیمیایی داخل بدن قرار دارند.
لنزهای هوشمند روی چشم می نشینند ، و به همین ترتیب می توانند بینایی را تقویت کنند. آنها در معرض نور و همچنین حرکت مکانیکی پلک زدن هستند ،بنابراین می توانند انرژی حاصل از پلک زدن را ذخیره کنند.
احتمالاً روند قرار دادن لنز در چشم به این گونه میباشد: لنز طبیعی شما از چشم شما خارج می شود. سپس یک مایع به داخل چشم تزریق می شود ، و آن مایع بواسطه ی یک کپسول عدسی چشم را تقویت میکند. در داخل این لنز مصنوعی جدید ، باتری ، سنسورها ، رادیو و سایر لوازم الکترونیکی جا سازی شده اند. لنزهای مصنوعی نوعی وظیفه تمرکز نور بر روی شبکیه را بر عهده می گیرند ، و به روش های متعدد بدون نیاز به عینک ، اما به صورت انعطاف پذیر و تعاملی ، بینایی را بهبود می بخشند.
سونی متقاضی ثبت اختراع برای لنزهای هوشمند است كه می توانند فیلمبرداری كنند. شما با پلک زدن میتوانید این دوربین های کوچک را کنترل کنید.
مطابق حق ثبت اختراع سونی ، سنسورهای موجود در لنزهای هوشمند می توانند تفاوت بین پلک زدن های عمدی و غیر ارادی را بیان کنند. (این یکی از ویژگی های نمونه اولیه شیشه گوگل است که می تواند هنگام پلک زدن ارادی از شما عکس بگیرد.) وقتی پلک زدن طولانی عمدی را تشخیص می دهد ، شروع به ضبط ویدئو می کند. لنزهای هوشمند سونی از طریق سنسورهای پیزوالکتریک ساخته شده اند که حرکت چشم را به برق تبدیل می کنند. این لنزها شامل نسخه های بسیار کوچکی از تمام قسمت های یک دوربین دیجیتال مدرن است. یک لنز دارای فوکوس خودکار ، یک CPU ، آنتن و حتی حافظه داخلی را شامل میشود.
لنزهای چشم هوشمند چگونه کار می کنند؟
شما می توانید از لنزهای چشم هوشمند مانند یک لنز چشمی معمولی استفاده کنید. آن ها نیازی به جراحی ندارند و می توانند توسط خود فرد وارد چشم او شوند و یا از آن خارج شوند. آن ها روی مردمک چشم می نشینند و حاوی نسخه های کوچک از فناوری موجود هستند.
لنزهای پیشرفته شامل جایگزینی جراحی لنزهای موجود شما با لنزهای الکترونیکی است. مایعات به داخل چشم تزریق می شوند و همزمان با جامد شدن با کپسول لنز ترکیب می شوند. این ها ویژگی های فنی یکسانی دارند اما قویتر و ماندگارتر هستند.
لنزهای مصنوعی وظیفه تمرکز نور بر روی شبکیه را بر عهده دارند و دید را به روشی انعطاف پذیر بهبود می بخشند. با این حال، احتمالاً آن ها نیز به راحتی لنزهای معمولی خواهند بود. لنزهای هوشمند برای برداشت انرژی طراحی شده اند.
لنزهای چشم هوشمندی که به بازار می آیند، احتمالاً حاوی نسخه های میکرو فناوری زیر هستند:
به عنوان یک فناوری مبتنی بر دید، لنزهای چشم هوشمند راهی آشکار برای کاوش در فناوری های واقعیت مجازی و افزوده و دوربین هستند. شرکت سامسونگ در حال کار بر روی راهی است که اطلاعات بصری را مستقیماً در شبکیه چشم قرار دهد تا بتواند زمینه بینایی را تغییر دهد. عملکرد آن مانند یک نسخه کوچک از عینک گوگل (Google Glass) است و تجربه ایی متفاوت از واقعیت را ایجاد می کند.
شرکت سونی برای ثبت لنز چشم هوشمند که می تواند حرکت چشم را به انرژی الکتریکی تبدیل کند و آن را با پلک زدن کنترل می کند، درخواست داده است. این لنز در واقع می تواند تصاویر یا فیلم را پس از ضبط، ذخیره کند.
یک شرکت استارت آپ با محوریت "محاسبات نامرئی" از لنز تماسی هوشمندی پرده برداری کرد که نمایشگر واقعیت افزوده را در زمینه دید کاربر ارائه می‌دهد و با عنوان لنزهای تماسی Mojo Vision معرفی شده است.این لنز با ارائه نمایشگری پیش روی کاربر که بر روی آن اطلاعاتی درج شده است، به او اجازه می‌دهد تا با تمرکز روی نقاط خاص، با محیط پیرامون ارتباط برقرار کند.
به گفته کوینترو لنزهای تماسی هوشمند با کاهش مقدار نور ورودی به چشم می توانند برخی از اختلالات چشمی از آنیریدیا، کولوبوما و سندروم خشکی چشم گرفته تا مشکلات عصبی مانند میگرن و جراحات مغزی را درمان کنند. این لنزها می توانند به طور خودکار با محیط سازگار شوند. در حال حاضر نمونه های فعال و غیر فعال این لنز تحت آزمایش است تا ایمنی و کارآمدی آن تأیید شود. تاکنون نیز شبیه سازی های دستگاه با اطلاعات واقعی بیماران نشان دهنده کارآمدی دستگاه بوده است. مرحله بعدی تحقیقات شامل تأییدیه کامل دستگاه با حضور بیماران قبل از عرضه تجاری آن است.