شاید اخیراً عبارت VDI را شنیده باشید و برای شما تازگی داشته باشد. بنابراین اگر پروتکل های متنوع نیز شما را سردرگم کرده باشد جای تعجبی نیست. پس ما قصد داریم برخی از مهمترین پروتکل ها را در اینجا بررسی کنیم تا با قابلیت های کلیدی هر کدام بیشتر آشنا شوید. از این رو در این مقاله قصد داریم به مقایسه پروتکل های انتقال تصویر: شامل RemoteFX ، HDX و PCoIP بپردازیم.
آشنایی با پروتکل های انتقال تصویر زمانی که وارد دنیای مجازی سازی دسکتاپ ها – Virtual Desktop Infrastructure بشوید، انتخاب های مختلفی وجود خواهد داشت. شاید تفاوت سرویس ارائه دهنده های VDI برای شما جذابیت داشته باشد. یکی از این تفاوت ها به پروتکل انتقال تصویر یا Remote Display Protocol ارتباط پیدا می کند. در ساختار هایی که بر اساس VDI باشند پروتکل انتقال تصویر نقش به سزایی بر عهده دارد و کار انتقال تصویر و داده ها از مرکز داده به کاربر نهایی را انجام می دهد. پروتکل های انتقال تصویر که محبوبیت بیشتری دارند ، عموماً چه قابلیت هایی دارند: • می توانید Drive Mapping داشته باشید. • امکان استریم چند رسانه ها را فراهم می کنند. • امکان آدرس دهی پورت های USB را فراهم می کنند. • می توانید از چند نمایشگر استفاده کنید. • از کیفیت و اندازه تصویر بالاتری پشتیبانی می کنند. • قابلیت فشرده سازی پویا دارند. از نام آشناترین پروتکل های انتقال تصویر Microsoft Remote Desktop – RDP، VMware`s PC-Over-IP – PcoIP و Citrix HDX هستند. شایان ذکر است که پروتکل های دیگری نیز وجود دارند که توسط شرکت های دیگر تولید شده اند مثل: Ericom و Hewlett-Packard (HP). پروتکل ها به روش های گوناگون فرآیند انتقال تصویر را انجام می دهند که به نوع شبکه و نرم افزار های اجرایی وابسته است. برای آشنایی بهتر باید نحوه کارکرد آنها را بدانیم. نحوه کارکرد پروتکل های انتقال تصویر چگونه است؟ RemoteFX ، Citrix HDX و VMware PCoIP پروتکل های لایه ی 7 مدل OSI هستند که توسط دو پروتکل UDP – User Datagram Protocol و TCP – Transmission Control Protocol ارتباط برقرار می نمایند. TCP داده ها را به بسته های کوچک تقسیم می کند و در مقصد دوباره این بسته ها متصل شده و به پروتکل انتقال تصویر تحویل داده خواهند شد در حالی که UDP بسته ها را به صورت ترتیبی ارسال نمی کند. TCP نسبت به UDP قابلیت اطمینان بیشتری دارد چرا که تضمین می نماید تا زمان رسیدن داده ها به مقصد، نشست (Session) برقرار باشد. ضمن اینکه اگر در ارسال داده با مشکل مواجه شود، داده ی از دست رفته را مجدد ارسال می کند. UDP تضمین نمی کند که تمام بسته ها به مقصد برسند اما قطعاً در فرستادن داده های چندرسانه ای سنگین مثل ویدئو ها سریع تر عمل می کند. پروتکل های انتقال تصویر محدودیت هایی نیز برای خودشان دارند، و این محدودیت ها حتی در زمان کار با نرم افزارهای گرافیکی نیز نمود بیشتری پیدا خواهد کرد. کارایی فوق العاده البته پهنای باند فوق العاده را هم می طلبد که در اکثر شبکه ها وجود ندارد و یا در صورت استفاده از آن پهنای باند، سایر قسمت های شبکه را تحت تأثیر قرار خواهد داد. ضمن آنکه پردازش این حجم داده، پردازنده را به شدت درگیر خواهد نمود. هدف دریافت تصویر خوب و استفاده کمینه از پهنای باند و پردازنده است که توسط هر دو پروتکل TCP و UDP قابلیت اجر دارد. Microsoft RDP / RemoteFX RemoteFX نسخه ی بهینه شده ی Microsoft Remote Desktop Protocol یا RDP است که در ویندوز 2008 نسخه ی R2 معرفی شد و برای پردازش بهتر تصویر ارائه شد. RemoteFX تنها در Hyper-V و نرم افزار های Citrix قابلیت استفاده دارد و از پروتکل محیط های XenDesktop پشتیبانی می نماید. RemoteFX در ویندوز 2012 امکان استفاده از UDP را در مواقع لزوم، ایجاد می کند در حالی که نسخه های قبلی تنها از TCP پشتیبانی می کردند. RemoteFX و ویندوز سرور 2012 RDP در ابتدا برای استفاده در بستر LAN معرفی گردید، اما نسخه ی جدیدتر برای استفاده در WAN بهینه سازی شده است. RemoteFX در ویندوز سرور 2012 از نمایشگرهای چند لمسی نیز پشتیبانی می کند. قابلیتی که امکان پردازش اجزاء را در سمت سرور فراهم می کند. به این نکته توجه داشته باشید برای آنکه از تمام قابلیت ها استفاده کنید، بایستی از ویندوز 8 و یا نسخه های جدیدتر استفاده کنید. مایکروسافت RDP 8.0 را برای کاربران ویندوز 7 در سرویس پک 1 و ویندوز 2008 نسخه R2 قرار داده است. اما تمام قابلیت های RemoteFX را شامل نمی شود. Microsoft RemoteFX یا Citrix HDX تفاوت RemoteFX و HDX تا قبل از تغییرات RemoteFX در نسخه ی 2012 نمود داشت . اما هنوز هم HDX در شبکه های WAN کارایی بهتری را ارائه میدهد. به علاوه آنکه Citrix کاربران بیشتری را پشتیبانی می نماید. Microsoft RDP برای سیستم عامل ویندوز و مک (OSX) ارائه شده است. در حالی که Citrix امکان استفاده از پروتکل HDX را برای ویندوز، مک، لینوکس، بلک بری، اندروید، iOS، Sun و کاربران دیگری را نیز فراهم آورده است. Citrix HDX پروتکل انتقال تصویر شرکت سیتریکس ICA نام داشت تا اینکه شرکت تصمیم گرفت با ارائه XenDesktop نسخه 3.0 در سال 2009 نام آن را به HDX تغییر دهد. HDX شامل تمامی پروتکل هایی است که شرکت Citrix برای کاربر نهایی ارائه داده است. شامل: • کنترل پهنای باند • شتاب دهنده ی کاوشگر (Browser) • مسیردهی چندرسانه ای ها • کنترل سایر اجزاء تمامی آنها بر پایه ی TCP می باشند، اما امکان استفاده از UDP را نیز فراهم می آورند. سیتریکس همچنین HDX 3D Pro را نیز برای ارائه نرم افزارهای گرافیکی به کاربر معرفی کرده است. VMware PcoIP پروتکل انتقال تصویر VMware یا VMware PCoIP اولین بار توسط Teradici و Nvidia ارائه گردید و با چیپ های شرکت ترادیچی سازگاری دارد. RemoteFX در پردازش تصاویر به چیپست گرافیک GPU نیاز دارد تا عمل رمزگذاری Bitmap ها را به سرانجام برساند .PCoIP از پردازنده سرور Central Processing Unit – CPU به منظور پردازش تصاویر استفاده می نماید. PCoIP یک تفاوت بنیادی با سایر پروتکل های انتقال تصویر نامبرده دارد و آن اینکه ترافیک را بر پایه ی UDP مدیریت می نماید.